Τί όμορφα, σαν την ψυχή σου, γεμάτα γενναιοδωρία κι αγάπη. Νομίζω ότι με νίκησες στη διακόσμηση του πιάτου. Από χρώμα σκίσαμε κι οι δυό. Χριστός Ανέστη, νάσαι καλά με την Αλεξάνδρα, τα παιδιά και τα εγγόνια. Καλή αντάμωση στην πατρίδα!
Τί όμορφα και τα δικά σου λόγια, Ιουστινάκι! «Σαν την ψυχή μας», μάλλον θα ήταν το σωστό. Το σπουδαίο είναι ότι πετύχαμε το χρώμα και βέβαια «σκίσαμε κι οι δυο»!!!.
Χριστός Ανέστη, κοπέλα μου, δε μας ξέχασε ούτε φέτος παρότι καθημερινά δείχνουμε πως... δε καταλαβαίνουμε Χριστό...
Υπέροχο Κόκκινο της Ανάστασης έχουν και της Ιουστίνης και τα δικά σου.. Στράτο κι από εδώ σου εύχομαι πάντα Κόκκινα να είναι τα χρώματα της Χαράς που θα σ επισκέπτονται. Χριστός Ανέστη καλέ μου Φίλε!
Εστιάζω, κάνω «ζουμ» αν χρειαστεί κι αμέσως το «κλικ» για το αποτέλεσμα της εικόνας που θέλω να έχω… Θα τις αφήνω «έκθετες» ώστε να υπόκεινται σε φιλικές «επιθέσεις» και τα σχόλιά σας εδώ…
Μα δεν γίνεται θα βγάλω κι εγώ φωτογραφία
ΑπάντησηΔιαγραφήτα δικά μου!
Χριστός Ανέστη φίλοι
Γαβριήλ
Υπέροχο κόκκινο, πραγματικά σαν αίμα. Οπως πρέπει. Και του χρόνου Στρατή μου. Χρόνια Καλά εύχομαι στο σπιτικό σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια σου πολλά φίλε μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα κουλουράκια σου φαντάζουν λαχταριστά.
Και του χρόνου να είμαστε καλά.
Τί όμορφα, σαν την ψυχή σου, γεμάτα γενναιοδωρία κι αγάπη. Νομίζω ότι με νίκησες στη διακόσμηση του πιάτου. Από χρώμα σκίσαμε κι οι δυό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστός Ανέστη, νάσαι καλά με την Αλεξάνδρα, τα παιδιά και τα εγγόνια.
Καλή αντάμωση στην πατρίδα!
@ pylaros,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξανά-ευχηθώ Χρόνια Πολλά και να ‘μαστε καλά, φίλε να να απολαύσουμε τα κόκκινα αυγά του Πάσχα.
Τα είδα και τα δικά σου… Πολύ ωραία! Και του χρόνου!
@ Ѧαяʏ-Ǥιиɢɛя,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαίρη μου, ναι έτσι είναι κατακόκκινα σαν αίμα!
Εύχομαι ολόκαρδα και σε σένα να σαι καλά και του χρόνου στην πατρίδα!
Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ!
@ Dennis Kontarinis,
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια Πολλά, Ντένη, να ‘σαι καλα!
Τα κουλουράκια τα έφτιαξε η κόρη μου!
Επίσης τα καλύτερα σας εύχομαι κι εγώ!.
@ Justine Frangouli,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί όμορφα και τα δικά σου λόγια, Ιουστινάκι! «Σαν την ψυχή μας», μάλλον θα ήταν το σωστό. Το σπουδαίο είναι ότι πετύχαμε το χρώμα και βέβαια «σκίσαμε κι οι δυο»!!!.
Χριστός Ανέστη, κοπέλα μου, δε μας ξέχασε ούτε φέτος παρότι καθημερινά δείχνουμε πως... δε καταλαβαίνουμε Χριστό...
Κι εσύ, όπως και η οικογένειά σου να ‘στε καλά!
Καλή αντάμωση!!!
Υπέροχο Κόκκινο της Ανάστασης έχουν και της Ιουστίνης και τα δικά σου..
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτράτο κι από εδώ σου εύχομαι πάντα Κόκκινα να είναι τα χρώματα της Χαράς που θα σ επισκέπτονται.
Χριστός Ανέστη καλέ μου Φίλε!